Nog steeds sluip ik elke avond de kamer van mijn jongens binnen. De ene keer blijf ik al wat langer hangen dan de andere. Soms vind ik ze zo adembenemend mooi en kan ik wel minutenlang blijven genieten van hun slapend gezicht. Voor ik wegga, trek ik hun donsdeken tot over hun schouders, neem ik ze nog even vast en druk ik ergens een kus op hun gezicht.
Wat ik zo mooi vind bij Lomme is dat zijn handje dan even opspant om dan weer zachtjes open te vallen. Ondertussen lijkt hij even te verzuchten en ademt hij lang uit door zijn neus voor hij weer rustig verder slaapt.
Bij Warre gebeurt het soms dat hij even zijn ogen opentrekt als ik hem in een iets comfortabeler positie leg. Dan slaat hij zijn arm rond mijn nek voor een knuffel, draait hij zich om en gaat dan met een gelukzalige glimlach om zijn mond verder slapen.
Mooier dan dat kan ik het mij niet inbeelden.
Mijn jongens 
Echte moederliefde!
Ik blijf het toch ongelofelijk vinden.
Als ik binnenga op de kamer van de jongens dan zijn ze klaarwakker en springlevend. Krijg ze dan maar terug in bed …
Intense momenten hè…
Ik mag nog zo moe zijn, ik kan het niet laten nog eens te gaan kijken voor ik zelf onder de wol kruip.
Knap dat je dat hebt kunnen fotograferen.
grappig
ik doe dat ook vaak 😉