Over de geschenkjes voor moederdag hielden de jongens weer de lippen stijf op elkaar. Geen regel tekst kreeg ik te horen en ook geen tip over de knutsels die ze gemaakt hadden. Lomme was wel eens met een set kleren onder de chocolade thuisgekomen maar ook dan geen woord over moederdag.
Toen ik de jongens op vrijdag ging halen op school, kwam Lomme triomfantelijk met een versierde pralinedoos naar me toe gestapt. Het witte doosje was beplakt met confetti en stevig toegebonden met een set fleurige linten. Een zelfgeschreven briefje met ‘VOOR DE LIEFSTE MAMA’ aan de voorkant en ‘LOMME’ aan de achterkant hing er met één klein stukje plakband aan vastgemaakt. “Hebben jullie snoepjes gemaakt voor de mama’s?“, vroeg ik. Lomme wist duidelijk niet als hij ja of nee moest antwoorden. Enerzijds wilde hij niet verklappen was de inhoud was en anderzijds wilde hij ook niet liegen. Nog een geluk dat Warre tussenbeide kwam of Lomme had het verklapt.
Van Warres cadeautje was geen spoor en toen hij thuis kwam, griste hij vlug iets uit zijn boekentas om er mee naar zijn kamer te verdwijnen.
“Lomme, denk je dat het nodig is dat ik je doosje in de koelkast zet?”, wilde ik nog weten. In zijn antwoord floepte “prali…” uit de mond van Lomme en als ik het niet had vervolledigd was het waarschijnlijk niet zo’n drama geweest maar ’t was gebeurd. Lomme had zich versproken. Wat volgde was een kwartier hartverscheurend gejammer. Geween met tranen en al. Ontroostbaar was hij.
Op moederdag zelf was er een niet veel tijd om want een dag aan de zijlijn van het voetbalveld was mijn deel. Net op die dag organiseerde VV Tielt zijn jaarlijks jeugdtornooi en met Lomme werden wij zowel in de voormiddag als in de namiddag op het voetbalveld verwacht. Tussen de kruimels van een heerlijk ontbijt werden de pakjes naar mij toegeschoven en de teksten opgezegd.
In Lommes doos zaten dus 12 zelfgemaakte truffels. Hijzelf maakte de zwarte met nootjes. Ik heb ze geproefd. Ze waren lekker maar de gedachte dat die truffeltjes door die vele kleuterhandjes gegaan waren, gaven ze toch een nare nasmaak. Ondanks dat doe ik mijn hoed af voor Lommes juf die erin geslaagd is om met haar kleuters zo’n verzorgde truffels klaar te maken.
Moederdag
Moederdag MOET je wel vieren,
want jij maakt alles zo fijn!
En ik kan eerlijk niet geloven,
dat er NOG lievere mama’s zijn.
Warre had een kunstwerkje op doek gemaakt met op de achterkant volgende tekst:
Was ik maar een tovenaar, dan toverde ik hier
een dag, een week, een maand, een jaar vol vreugde en plezier.
Kon ik toch maar toveren, dan toverde ik snel
een nieuwe fiets en ook een bal, want ja, die wil ik wel.
Een kunstenaar met pen en verf dat ben ik ook wel graag,
‘k maakte voor jou een schilderij voor moederdag vandaag.
Oh, kijk, ‘k ben toch een tovenaar, want met mijn kunst en dit gedicht
tover ik, hocus pocus, pats, een lach op jouw gezicht.
Lieve zoen, Warre
En of ze mij gelukkig maken, die twee zonen van mij!
Mijn jongens 